- اعلام روز برگزاری تظاهرات
2-حضور در خیابان ها و ماندن در خیابان ها
3-تقاضای پیوستن ارتش و نیروهای نظامی ایران به مردم
فرصتی خوبی بعد از تظاهرات مردم تونس و مصر و یمن پیش اومده تا دوباره جوی درست بشه برای شروع دوباره حرکت مردمی . هم اکنون در موقعیتی قرار داریم که میشه این جو رو بوجود آورد . دقت کنید که صحبت های من ، حرف یک روشنفکر و غیرو نیست . این حرف میتونه یک برنامه باسه ادامه حرکت مردمیه ما باشه.
حضور دوباره مردم در خیابان ها و استواری مردم در طی روزهای بعد میتونه رژیم رو وادار به عقب نشینی کنه . شعارها از حرف های بیخود باید بره به سمت پیوستن نیروهای نظامی به مردم .
حکومت تونست با ترس مردم رو سرکوب کنه . ولی الان این ترس تا حدودی ریخته شده و کم کم داره فراموش میشه . فکر میکنم دیگه انقدر ترس بوجود نمیاد . بهترین ساعت برای شروع بنظرم حدودای ساعت 5 عصر یعنی هنگام تعطیلیه مدارسه . این دو ماه بهترین فرصته . یادمون باشه زمان شروع رو هنگامی بزاریم که بتونیم خوب اطلاع رسانی کنیم
وقتی میتونه یه جمعیت عظیم در خیابان ها بیاد که توی هر بلاگ و وبسایتی که میری خبر حضور وجود داشته باشه تا این خبر بسرعت بین مردمی که زیاد با دنیای مجازی سر کار ندارند پخش بشه . اینجا ایران
---------------------------------------------------------------------------
دلم لک زده برای بوی دود و گاز اشک آور و اسپری فلفل
من هم مثل شما ها دلم لک زده برای بوی دود و گاز اشک آور و اسپری فلفل.
ولی ... همه ما، یک سال بزرگتر شدیم ... تجربه سال قبل باید یادمون باشه
یادمون باشه قرار نیست حکومت در روز 14 یا 18 یا 22 بهمن بزاره بره
پس امیدمون به ادامه حرکت باشه نه به پایان زودهنگام
خودمون بریم، اگر کسی نبود یخ نکنیم ...
قرار نیست اولین روزهای حرکت تمام خواسته هامون رو فریاد بزنیم ...
قرار نیست وقتی میاییم بیرون یک تجمع منسجم و منظم ببینیم
قرار نیست همه سبز باشن...
سوالی که ذهنمان را درگیر کرده وجوابش را هم نمیدانیم!
میترسم؟
واقعا من ترسو هستم؟
یا منتظر بقیه هستم؟
شاید هم رهبر میخام؟
یا به انگیزه هام شک دارم؟
شاید هنوز درصدی امید به اصلاحات بدون خشونت دارم؟
برای اینکه چیزی در مملکت عوض بشه باید اول خودمون عوض بشیم.
انقلاب رو اول تو خودمون بوجود بیاریم.
و برای این انقلاب نیازی به رهبری و کامنت و الله اکبر و بادکنک سبز نیست.
فقط یک قرار 2 ساعته در یک جایی در این شهر خاکستری و پیاده روی و فکر به آینده و خواسته ها و موانع.
همین قدر که ببینم چند نفر دیگر هم آمده اند برای ایجاد حس همبستگی کافی است.
برای شروع با خودم قرار گذاشتم فردا برم یه جایی توی این شهر و برای دستگرمی فقط قدم بزنم .(حضرات همیشه مخالف حرص نخورید انرژی بیخود هم مصرف نکنید نگفتم تنهایی انقلاب میکنم قرار هم نیست با قدم زدن چیزی عوض بشه ولی خودم عوض میشم)
اگر شما هم هستید بیایید.
نیاز به شعار و نشانه هم نیست.
همین قدر که بیاییم و دل بکنیم از جای گرم فعلا برای اول کار کافیه.
آیا برای این کار نیاز به فرمان رهبری داریم؟
آیا کسی با من میاد؟
قرارمون کجا؟
بنام یزدان بخشاینده بخشا
پاسخحذفدرود بر هم میهنان گرامیم
درود بر شما که نه مثل شیاطین, حامی ستمگران و نه مثل حیوانات بی تفاوت همنوعان, بلکه چون انسان به فکر انسانها و انسانیت هستید
جمهوری اسلامی ناهماهنگی و اختلاف و تکروی ما را می خواهد
باید اختلافات را کنار بگذاریم
ما برای آزادی هماهنگی و برای این هماهنگی رهبر و رهبرانی هماهنگ می خواهیم
باید همه رهبران و روسای آزادی خواه ایران و همه کسانی که طرفداران و پیروانی برای خود دارند
با هم کاری و هماهنگی هم و اتفاق نظرات شورش و انقلاب بزرگی مردم ایران رو به ثمر برسانند
ما می توانیم چون تواناییم
حدا می خواهد چون ما هم می خواهیم !
با هم باشیم چون ما جرقه انقلاب مصر و تونس و یمن و ... رو زدیم !